Sołtysek
Ostoje PTOP
Lokalizacja: Puszcza Napiwodzko-Ramucka
Woj.: warmińsko-mazurskie; gmina: Pasym
Status obszaru: SOOS "Ostoja Napiwodzko-Ramucka"
Powierzchnia własności PTOP: 2,5000 ha
Istniejące formy ochrony
SOOS "Ostoja Napiwodzko-Ramucka", rezerwat przyrody "Sołtysek", OCHK Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej
Walory przyrodnicze ostoi
Ostoja "Sołtysek" to torfowisko pojeziorne, którego najważniejsza część jest uznana za rezerwat przyrody o powierzchni 9,87 ha. Ponad połowę powierzchni rezerwatu zajmuje bezleśne torfowisko o zróżnicowanej roślinności. Pozostały obszar to głównie bory bagienne. Rezerwat otoczony jest w większości przez grunty należące do Nadleśnictwa Korpele. Poza rezerwatem znajduje się również istotna część torfowiska, które jest w zarządzie Lasów Państwowych. Najważniejszym zbiorowiskiem leśnym na torfowisku jest bór bagienny Vaccinio uliginosi-Pinetum. Jedynie płytsze torfy, które znajdują się na obrzeżach torfowiska porasta brzezina bagienna Betuletum pubescentis. Roślinność na otwartej części torfowiska jest bardzo zróżnicowana. Największe powierzchnie zajmuje Thelypteridi-Phragmitetum oraz Caricetum lasiocarpae. Można tu spotkać również dobrze wykształcone płaty Caricetum diandrae, Caricetum limosae, Caricetum elatae, Caricetum rostratae. Roślinność typową dla torfowisk wysokich tworzą jedynie niewielkie płaty w zachodniej części rezerwatu i mają charakter zbiorowiska inicjalnego. Między zbiorowiskami leśnymi, a torfowiskowymi występuje wąski ale stosunkowo zwarty pas łozowisk Salicetum pentandro-cinereae. Większe powierzchnie łozowisk występują poza rezerwatem, gdzie opanowały opuszczone łąki. Przeprowadzone w 1995 r. badania wykazały obecność 110 gatunków roślin naczyniowych oraz 63 mszaki. Najważniejsze z nich to: Chamaedaphne calyculata, Betula humilis, Carex chordorrhiza, Liparis loeselii, Drosera anglica, Drosera rotundifolia, Epipactis palustris, Carex limosa, Dryopteris cristata, Dactylorhiza incarnata, Dactylorhiza maculata, Lycopodium annotinum, Cinclidium stygium, Tomenthypnum nitens, Helodium blandowii, Drepanocladus vernicosus. Mimo niewielkiego obszaru i zmian jakie zaszły na torfowisku jest to nadal pod względem florystycznym jeden z najcenniejszych obiektów tego typu w województwie warmińsko-mazurskim.
Kluczowe zagrożenie
Jednym z podstawowych zagrożeń tej ostoi jest osuszanie torfowiska przez sieć rowów odwadniających. W związku z tym PTOP jest w trakcie realizacji działań zmierzających do zablokowania odpływu wody poprzez budowę urządzeń małej retencji w ramach projektu "Kompleksowa ochrona torfowisk wysokich na terenie województwa warmińsko-mazurskiego" nr POIS 05.01.00-00-215/09. Kluczowym rowem odwadniającym torfowisko był rów w południowej części torfowiska, przebiegający przez grunty prywatne. W związku z tym PTOP wykupiło dwie działki o łącznej powierzchni 2,5 ha. Dzięki temu możliwe będzie wybudowanie urządzeń piętrzących a także w przyszłości powiększenie rezerwatu przyrody.